Door Marcel Maassen

De degradatiecliché-bingo is weer begonnen. Henry Schut kondigde vrijdagavond de samenvatting van de wedstrijd tussen Fortuna Sittard en FC Emmen aan: "Nog negen wedstrijden te gaan voor beide ploegen en dat worden, om in degradatiejargon te spreken, allemaal finales."

Alles is nu voor het laatst. Z’n laatste klassieker heeft hij al achter de rug. Zondag speelde hij voor de laatste keer in Arnhem, tegen Vitesse. Over twee maanden, op 12 mei, speelt hij zijn laatste competitieduel voor Feyenoord, thuis tegen ADO Den Haag. Voor de laatste keer door die spelerstunnel. Z’n laatste kilometers over het heilige gras van de Kuip. Hopelijk nog een laatste goal. Dan kunnen 51.117 toeschouwers nog een laatste keer om hem juichen.

Christiano Ronaldo vind ik een onuitstaanbare narcist, maar ik haat hem niet. Lothar Matthäus, die haatte ik vroeger wel. En veel erger nog haatte ik Luís Figo. Maar nooit, in de 45 jaar dat ik voetbal kijk, was er een speler die ik vuriger haatte dan Sergio Ramos.

"Ga jezelf wassen, zwarte lul." Johan Derksen zag weinig kwaad in die opmerking. "Als je het zo voorleest, klinkt het heel hard. Maar als het in een humoristische sfeer gezegd wordt, staat het in een heel andere context hoor."

Scoren in de laatste minuut geldt inmiddels als een kwaliteit van PSV. Zaterdagavond flikten ze het weer tegen Heerenveen. Nadat PSV de aansluitingstreffer (2-1) had gescoord, trok Heerenveen de wedstrijd volledig naar zich toe. Tegen beter weten in zat ik te wachten op de 3-1 van Heerenveen toen PSV de gelijkmaker scoorde.

Kristoffer Peterson was weer terug in de basis bij Heracles. De coach had hem een wedstrijd aan de kant gehouden om weer vrij in het hoofd te worden. "Maar iedereen is vrij in het hoofd in de eerste helft bij Heracles", merkte commentator Leo Driessen op. Daar zag het inderdaad wel naar uit. Bij Ajax leken alle hoofden daarentegen bezet. Volkomen in beslag genomen door het een of ander. Maar wat dan toch?

De wedstrijd Excelsior – Feyenoord gisteren op de vroege zondagmiddag was een duel uit de jaren zeventig. Feyenoord speelde in het klassieke shirt maar ook in witte broekjes die daar niet bij pasten. Dat moest natuurlijk voor de zwartwitkijkers. Bij Fox Sports vergaten ze bij aanvang van de wedstrijd helaas onder in beeld te vermelden: Feyenoord speelt van links naar rechts. Volgende keer op letten jongens!

"Het was een hele moeilijke beslissing", zei Giovanni van Bronckhorst, "want Feyenoord zit in mijn hart." Zijn gevoel vertelde Giovanni dat het tijd was om te vertrekken. "En in mijn carrière heb ik altijd mijn gevoel gevolgd. Het is goed zo."

De neutrale toeschouwer, wie is dat eigenlijk? Ik ben het niet hoor. Mij lukt het nooit om een hele voetbalwedstrijd te kijken zonder partijdig te zijn. Als een wedstrijd dermate saai is dat het me echt niet dondert wie er wint, gaat de tv uit. En als de wedstrijd mij wel aangrijpt, kies ik al snel een kant.

Het wemelt er van de muurbloempjes, op de wintertransfermarkt. Spelers die bij hun club in onbruik zijn geraakt, vergeten talenten en gevallen sterren. De koopjesjager met een gelukkige hand van kiezen kan een mooie slag slaan. Misschien deed Besiktas wel hele goede zaken. Voor slechts 3,5 ton kocht de club Nicolas Isimat-Mirin van PSV en die zou in Istanbul best nog eens kunnen opleven. In 2015 moest PSV nog 2,5 miljoen voor hem dokken.

"Heb jij verstand van voetbal dan?" vroeg een kennis laatst toen ik vertelde dat ik deze columns schrijf. Dat wekte kennelijk verbazing. Zelf had hij wel degelijk verstand van voetbal, begreep ik, want hij traint tweemaal per week de D-jeugd van de dorpsclub.

Nog steeds zenden die slaapkoppen van ING dezelfde commercial uit: 'Hup, samen naar buiten nu, niet opgeven, lekker voetballen.' Niet slecht gedaan hoor, dat spotje, maar wel al geruime tijd achterhaald. Ze zitten daar nog steeds in een voetbalcrisis die de rest van het land al weer lang en breed te boven is. 'We hebben twee eindtoernooien gemist, het is crisis zeggen ze. Er deugt zogenaamd niets meer van.' Hallo ING, wakker worden! Alles deugt weer hoor.

De VAR drukte in de laatste competitieronde voor de winterstop weer nadrukkelijk z’n stempel op de wedstrijden in de Eredivisie. Zo greep hij in bij FC Utrecht – Ajax nadat Willem Janssen aan de arm van Kasper Dolberg ging hangen. Penalty, meende de VAR. Volkomen correct, niks op aan te merken. Helaas kwam de VAR niet in alle wedstrijden sterk voor de dag.

Voetbal schept vriendschappen. Als je geluk hebt: voor het leven. En ik had geluk. Met mijn Nijmeegse voetbalvrienden die ik rond 1990 leerde kennen en met wie ik tot 2002 (toen ik naar Amsterdam verhuisde) samenspeelde, bleef ik altijd bevriend. En al wordt die vriendschap niet meer alle dagen geconsumeerd, ons mid-december weekend samen op stap is nog steeds een jaarlijkse traditie. Voor de 22ste keer waren we afgelopen weekend samen eropuit. Onze bestemming: Lissabon.

Het was schitterend hondenweer dit weekend op de velden. Dat begon al op de vroege vrijdagavond met een totaal verregende wedstrijd Fortuna Sittard - AZ. De commentator stelde ons zelfs een waterballet in het vooruitzicht en eventjes gingen mijn gedachten terug naar Real Zaragoza - Ajax (1987), de halve finale om de Uefa Cup die Ajax dat jaar won. Na een wolkbreuk vlak voor de wedstrijd waren de doelgebieden volgens commentator Eddy Poelman alleen nog toegankelijk voor “burgers voorzien van alle beschikbare zwemdiploma’s”.