In dat licht wijst Sportsustainabilityjournal.com in een artikel op de wens van Michelle Lemaître tijdens het SIS 2018 congres in Amsterdam dit voorjaar, dat de sport haar verantwoordelijkheid moet nemen en als bedrijfstak het voortouw pakken om tot een duurzame samenleving te komen.

Leidraad

De Sustainability Essentials Guide toont een aantal praktijkvoorbeelden van duurzaamheid in de sport. Daarnaast is het een leidraad voor nationale bonden. Duurzaamheid is meer dan alleen groen of milieu, zegt de gids, maar gaat ook over gedrag en respect voor elkaar. Verder levert een goed besparingsprogramma geld op en is deskundigheid geen voorwaarde. "Veel mensen denken duurzaam te zijn met een recyclingprogramma of door peertjes te vervangen door LED", meent David Stubbs, duurzaamheidsmanager van de Olympische Spelen 2012 in London. "Dat is prima, maar het is slechts een deel van het verhaal. De sleutel ligt in het besef dat je activiteiten en beslissingen gevolgen hebben voor de omgeving en de mensen om je heen."

Terugverdienen

In Nederland dringt die mentaliteit maar langzaam door. Enkele sportevenementen zijn doordrongen van hun ecologische voetafdruk, maar bij de meeste bonden ontbreekt een duurzaamheidsstrategie zoals het IOC voorstelt. Professor Derk Loorbach van het Dutch Research Institute for Transition (DRIFT) in Rotterdam meent dat we aanjagers nodig hebben. "Je ziet dat veel sportclubs bezig zijn met LED-verlichting, waterbesparing en afvalverwerking, maar dat is veelal afhankelijk van de toevallige interesse van de faciliteitsbeheerder of het bestuur. Wie dat nu nog niet gedaan heeft, is in mijn ogen niet slim. Die laat geld liggen door besparingen en kostenverlagingen, waarmee de innovatie zich vanzelf terugverdient. Oke, daarin is iedereen nu nog vrij, maar misschien gaan we naar een toekomst waarin we deze verspilling niet meer tolereren.

Verantwoordelijkheid

Loorbach is vooral geïnteresseerd in de maatschappelijke verantwoordelijkheid, die het IOC voorstaat. "Wat is de rol van een club of bond in de gemeenschap die komt sporten? Dat is een goede vraag. Mijns inziens hebben we daar een groter verhaal voor nodig, een visie op sport en samenleving. Wat draagt sport bij aan allerlei grotere maatschappelijke vragen? Niet alleen ten aanzien van klimaat en energie, maar ook over vergrijzing, eenzaamheid en gezondheidsverschillen tussen hoog- en laagopgeleiden."

Plastic in zee

Een aantal individuele sporters pakt de duurzame handschoen op met publiciteitsacties. "Vergelijkbaar met Maarten van der Weijden zwemt de Brit Lewis Pugh deze maand ruim 500 kilometer langs de Engelse kust om aandacht te vragen voor plastic in zee. Ik vind wel dat je op moet passen met het inzetten van sporters voor maatschappelijke doelen. Zoiets heeft alleen zin als ze daar zelf honderd procent achter staan, anders komt het paternalistisch over. Intussen zouden sporters meer mogelijkheden moeten krijgen om zich uit te spreken bijvoorbeeld door hen te koppelen aan bestaande organisaties. We hebben behoefte aan een bredere bewustwording en betrokkenheid bij maatschappelijke opgaven als de klimaatverandering. Sport lijkt nu vooral een economisch vehikel, maar zou, volgens mij, ook een grote rol in de mentaliteitsverandering kunnen spelen."