Opinie

Vincent Luyendijk ondersteunt steden bij het verbeteren van de leefbaarheid. Zijn ervaring is dat het hierbij vaak gaat over domeinoverstijgende samenwerking tussen sport, bewegen, zorg, onderwijs, welzijn, mobiliteit, buitenruimte en cultuur. In een drieluik geeft hij zijn integrale kijk op een gezonde leefomgeving. In deel 1: de actieve buitenruimte.

Na het gebruikelijke tumult rond de Klassieker Feyenoord-Ajax poogt Sandra Meeuwsen, sportfilosoof en directeur van onderzoekscentrum ESPRIT, hier een psychoanalytische duiding van te geven. Waarom verlangen we juist in de sport steeds weer naar een volgende climax?

Na een aangenomen motie in de Tweede Kamer moet sportminister komend jaar aan de slag met een Sportwet. Sandra Meeuwsen, sportfilosoof en directeur van onderzoekscentrum ESPRIT, vraagt zicht af waar het geloof in de kracht van een Sportwet vandaan komt.

Sandra Meeuwsen, sportfilosoof en directeur van onderzoekscentrum ESPRIT, buigt zich over de vraag of het moreel aanvaardbaar is om van dit WK voetbal in Qatar te genieten.

Anneke van Zanen-Nieberg, voorzitter van NOC*NSF ziet dat sport veel meer aan de maatschappij bijdraagt dan alleen aan een betere gezondheid. Ze licht daarom in haar column een aantal voorbeelden uit van een sportbonden die voor een beter en mooier Nederland zorgen.

Hoe gaat de nieuwe organisatie van de sport in Nederland eruitzien? Daar is onderzoek naar gedaan. De minister van Sport zal, naar verwachting voorjaar 2023, aan de leden van de Tweede Kamer over die nieuwe organisatie, een voorstel sturen. Jan Raateland, pleitbezorger van sterke sportverenigingen in Nederland, stelt dat bij die herinrichting van de sport ook kritisch naar het fenomeen verenigingsondersteuning gekeken moet worden. “Het kan gemeenteraadsleden en sportwethouders helpen sportverenigingen primair als maatschappelijke organisaties te zien.”

Na de vele misstanden in de sport van de laatste jaren constateert Sandra Meeuwsen, sportfilosoof en directeur van onderzoekscentrum ESPRIT, dat de tijd rijp is om in te zien dat ethiek in de sport om aandacht vraagt. "Elke bond heeft hier een eigen pad in te gaan, met vallen en opstaan."

Na een lange periode van lockdowns en zorgen om coronabesmettingen, is er op dit moment een crisis die ook de sport vol raakt: de ongekend stijgende energieprijzen! Hoe kan de sportinfrastructuur in Nederland de prijsstijgingen verwerken, zonder dat de leden daar een torenhoge prijs voor gaan betalen? Die vraag houdt vele clubs in Nederland bezig deze dagen.

Wie denkt aan rustige zomermaanden komt dit jaar in de sport bedrogen uit. Immers, door Corona zijn sommige evenementen enkele maanden tot zelfs een jaar uitgesteld. Dat maakt dat het voor de sportliefhebbers nu een prachtige lange zomer wordt waar van alles te beleven is.

Het CBS publiceerde vorige maand nieuwe beweegcijfers over ons beweeggedrag: slechts 47 procent van de Nederlandse bevolking voldoet aan de Beweegrichtlijnen. NOC*NSF voegde daar niet veel later nog een diepterecord van de sportdeelname uit 2021 aan toe (een daling van 800.000 mensen). Die alarmerende berichten over de beweegcrisis leidden nauwelijks tot het luiden van noodklokken of het maken van actieplannen. Pieter van der Meer, hoofdredacteur van Sport & Strategie online, roept daarom de vraag op of het tijd wordt voor een Urgenda-zaak voor sport en gezondheid.

Het is mei 2022 en de sportwereld is weer volledig open. De meimaand is ook weer zoals elk ‘normaal’ jaar weer de maand waarin de eindstanden van de competities worden opgemaakt. Kampioenen, degradanten en alles wat ertussen zit. Clubs gaan evalueren en treffen reeds de voorbereidingen voor het nieuwe seizoen. In alle sporten zie je ook de geruchtenmachines op gang komen wie er in het nieuwe seizoen blijven, wie er komen en wat de toekomstplannen zijn.

Hoe vinden we nieuwe gemotiveerde bestuursleden voor sportverenigingen? Dat is een vraag die veel bestuursleden slapeloze nachten bezorgt. Ze blijven noodgedwongen meerdere termijnen zitten, waardoor het bestuur op een automatische piloot verder hobbelt. Daarmee komt de vereniging langzaam in stilstand te staan. Jan Raateland, pleitbezorger van sterke sportverenigingen in Nederland, ziet deze ontwikkeling met lede ogen aan. Hij licht daarom een nieuwe aanpak toe die voor meer vitale toekomstgerichte verenigingen zou kunnen zorgen.

Het is 1 maart 2022 en de wereld is sinds een kleine week niet meer wat die was. Ik had het idee om een inspirerend blog te schrijven over de afgelopen Olympische Spelen in Beijing. Over de fantastische resultaten van TeamNL, over de zorgvuldige en tevens strenge wijze waarop het evenement in Beijing georganiseerd was om de veiligheid van iedereen te garanderen, over de hartelijke en warme ontvangst die de sporters in Nederland ontvingen van hun familie, vrienden, de overheid, het Koninklijk Huis en willekeurige Nederlanders die ze tegenkwamen in Den Haag. Maar al deze verhalen verbleken als we naar de huidige situatie in de Oekraïne kijken.

Het is 4 januari 2022 en ik zit rustig aan de ontbijttafel. De hond is al uitgelaten, dus ik ben al ruim een uur in beweging geweest. Een goed begin van de dag, een beetje miezer die mij niet deed smelten en vooral die zalige ochtendgeuren opgezogen om de dag energiek te beginnen. Ik realiseer me dat dit voor mij een dagelijks ritueel is, en besef me tegelijkertijd dat niet iedereen deze 'rare' gewoonte heeft. Maar hoe mooi zou het zijn als iedereen zo zijn dag zou beginnen. Hoe veel vitaler zou Nederland er dan eind 2022 voor staan?

De Olympische en Paralympische Winterspelen in Beijing gloren alweer aan de horizon, terwijl we nog maar net bekomen zijn van Tokyo. Maar Olympische en Paralympische Spelen zijn niet het enige wat ons bezighoudt in dit natte najaar. Uiteraard zijn daar het nieuwe pakket coronamaatregelen in de sport, maar die wil ik nu even buiten beschouwing laten, daar spreken we al dagelijks over. Er is meer.