Hoewel er liefst 4,3 miljoen georganiseerde sporters plezier beleven aan bewegen, zijn er ieder jaar ook velen die er tussentijds mee stoppen. Zij geven vaak de (gebrekkige) kwaliteit van de trainingen aan als belangrijke reden om er een punt achter te zetten. De inzet van Buurtsportcoaches als Clubkadercoaches kan in de toekomst die uitstroom beperken en het sportplezier van miljoenen Nederlanders aanzienlijk vergroten. In het project 'Proeftuinen Clubkadercoaching' wordt hier tot de zomer van 2020 door zeven Nederlandse gemeenten ervaring mee opgedaan, andere gemeenten worden uitgenodigd aan te haken.

Vergroten van sportplezier

Van de 400.000 trainers, coaches, teambegeleiders en jeugdleiders die ons land telt, is 90 procent niet opgeleid voor deze belangrijke rol. Voldoende redenen om de begeleiding van trainers op de sportvereniging, met hulp vanuit de gemeenten, te verbeteren. Clubkadercoaches kunnen op lokaal niveau trainers en coaches begeleiden bij het realiseren van een positief en pedagogisch sportklimaat. De focus ligt op het vergroten van het sportplezier, zonder het technische aspect uit het oog te verliezen. De Clubkadercoach leidt vrijwilligers binnen de vereniging op om deze rol structureel te gaan vervullen.

Kirsten Boshoven is in Doetinchem bij een drietal verenigingen op Sportpark Zuid aan de slag gegaan. Voetbalclub DZC’68, hockeyvereniging DHC en handbalclub Artemis’15 hebben Boshoven met open armen ontvangen. Hoewel ze, eenmaal binnen, zich nog wel moest bewijzen. "Ik kreeg in het begin wel een paar reacties waar twijfel uit sprak. Zo van: dus jij bent 26 jaar, nieuw bij deze vereniging en komt mij als ervaren rot die al jaren training geeft, even vertellen hoe het moet."

'Ik ben er om te helpen'

Boshoven leerde er snel mee om gaan. "Ik probeer altijd met iedereen een open gesprek aan te gaan. Ik informeer ook altijd bij mensen waar het idee vandaan komt dat ik ze de les wil lezen. Dat is namelijk natuurlijk nooit de bedoeling. Ik ben er om het sportplezier te verhogen, van de leden én de coaches. Als ik uitleg dat ik er ben om het kader te helpen ontwikkelen en verbeteren, draaien mensen al snel bij. Ik zeg er ook altijd bij dat ik er ben om ze nog beter te maken dan ze al zijn. Iedereen heeft wel iets waar hij of zij tegenaan loopt. Als je daarmee kunt helpen, heb je ze snel voor je gewonnen. Dan komen ze de volgende keer uit zichzelf naar je toe."

Boshoven handbalt en heeft ook training gegeven. Niet gek dus dat ze zich bij Artemis snel op haar gemak voelde. Aan de andere kant, het maakt eigenlijk niet uit bij wat voor club je aan de slag gaat. "Ik heb een brede interesse als het om sport gaat." Als je je maar in de vereniging, het kader en de leden verdiept, kan je als Clubkadercoach overal van nut zijn. "Ik heb in de opstartfase veel informatie tot me genomen, veel kennismakingsgesprekken gevoerd. Daarin heb ik ook duidelijk kunnen maken wie ik ben, waar Sportservice Doetinchem voor staat en wat de Clubkadercoach voor een vereniging kan betekenen. Ik merkte vooral dat het belangrijk is dat de vereniging vertrouwen in je krijgt, dat ze beseffen dat je er bent om de trainers en coaches te ondersteunen, verder te helpen. Dat je zelfs van een 8 een 9 wilt maken. Het is heel belangrijk niet alleen de zaken te benoemen die slecht gaan."

Pionieren

Ook Dirk Sparidans beseft terdege dat hij "nog aan het pionieren is". Maar dat het werk wel "superwaardevol is voor Nederland Verenigingsland." Sparidans is oud-volleybalinternational, onlangs zette hij een punt achter zijn professionele loopbaan. De behoefte om iets bij te dragen aan de maatschappij was gaandeweg zijn carrière steeds meer aanwezig. "Tuurlijk, als je als sporter volle zalen trekt, beteken je ook iets. Maar ik wilde toch liever meer dankbaar werk gaan doen. Coaches helpen een betere coach te worden, is heel fijn werk. Het is goed dat deze pilot aandacht krijgt. En het is eigenlijk maar vreemd dat de functie van Clubkadercoach er niet al veel langer was. Het bewijst volgens mij echt zijn nut."

Verfrissend

Via Rotterdam Sportsupport is Sparidans sinds 1 augustus actief bij twee Rotterdamse volleybalclubs, Volley Zuid en Hou Stand. Dat Sparidans expertise in het volleybal ligt, noemt hij "wel degelijk een voordeel. Je komt toch wat lekkerder binnen. Al is het maar omdat ze als vanzelf aannemen dat je er kijk op hebt. Ook al is dit natuurlijk heel ander werk dan zelf spelen."

Hij weet ook dat de mensen met wie hij nu 8 uur per week werkt "zonder uitzondering vrijwilligers zijn, die het volleybal er ook maar bij doen. Daar moet je zorgvuldig mee omspringen. De meesten vinden het heel verfrissend dat een buitenstaander meekijkt. Ze worden enthousiast van jouw energie. Maar je kan mensen niet overvragen."

Trainers bagage meegeven

Bij Volley Zuid helpt hij het jeugdvolleybal verder te ontwikkelen. "Ik begeleid er veel jeugdtrainers. Probeer ze wat tools te bieden waardoor ze er nog meer plezier in hebben. Bij Hou Stand krijgen voorlopig meer bestuurlijke zaken aandacht, mede omdat daar door het wegvallen van een vrijwilliger die jarenlang heel veel gedaan heeft, een gat in de jeugdcommissie is gevallen."

"Voor mij was het wel een eyeopener om te horen dat de meesten die stoppen dat doen omdat ze bijvoorbeeld de kwaliteit van de trainingen niet voldoende vinden. Het is dankbaar werk om trainers die bagage te geven waardoor de spelers en speelsters er meer lol in houden. Je moet niet onderschatten hoeveel verantwoordelijkheid het begeleiden van een hele groep met zich meebrengt, dat wil je niet overlaten aan iemand die zich onzeker voelt en er geen lol in heeft. Het is goed om iemand die de ervaring ontbeert wat handvatten te geven."

Half oktober beleefde Sparidans, wat hij noemt, "zijn hoogtepuntje. Ik ben bij een training van een laag team gaan kijken. Zulk slecht volleybal, dat had ik van mijn leven nog nooit gezien. Echt, ze konden er allemaal niks van. Na die training ben ik met de coach om tafel gaan zitten. Bleek dat die man al dertig jaar training op hetzelfde niveau gaf, dat hij er vol passie over kon vertellen. Maar dat hij de tools ontbeerde om er meer van te maken. Die vond het zo geweldig dat ik er was en hem wat tips wilde geven. Die dankbaarheid, dat was prachtig. Het was mooi om te zien hoeveel sportplezier iemand kan hebben. En dat wordt nu waarschijnlijk alleen maar nog groter."

Lees ook: