Vorige week was ik een paar dagen in Zuid-Limburg. Genieten van wat men daar ‘het goede caféleven’ noemt. Bijpraten met enkele oude sportvrienden. Aan de staftafel ging het maar over één sportman: Tom Dumoulin. En het onderwerp was vooral (en tot mijn verbazing nog steeds!) zijn overgang van Sunweb, waar hij nog tot 2021 onder contract stond, naar Jumbo-Visma.
Het respect voor Dumoulin is groot, maar deze transfer zorgt nog steeds voor een diepe verontwaardiging. Van “dit doe je toch niet, hij lijkt wel een voetballer” tot “Tom heeft zijn ploeg verraden”. Grote woorden, maar dat brengt wielrennen teweeg in het diepe zuiden. Een contract schenden wordt niet gewaardeerd. Het is heiligschennis. De vraag is natuurlijk: waaróm deed-ie het? In het debatje kwam langs, dat er onderlinge fricties zouden zijn geweest tussen de ploegleiding en de renner. Het leek me niet logisch, want Sunweb vond ík in ieder geval een ‘voorbeeldploeg’, met een voortreffelijke manager.
Maar de ‘tijdlijn’ maakt wat meer duidelijk. Op 14 mei liep Tom Dumoulin in de Giro een zware knieblessure op. Ruim een maand later, maandag 17 juni, leek het weer de goede kant op te gaan. Deelname aan de Tour behoorde tot de mogelijkheden. Tom stapte in de auto op weg naar het trainingskamp in het Franse La Plagne. Onderweg bedacht hij zich plotsklaps en ging terug naar huis.
De pater familias van de praatgroep, een goed ingevoerde Vlaming, wist te melden dat dit akkefietje vrijwel zeker de breuk heeft veroorzaakt. "Tom was gefrustreerd, eenzaam, hij voelde zich niet begrepen. Vanaf dat moment begon hij serieus over zijn toekomst na te denken. Blijft het Sunweb of heb ik een echt nieuwe uitdaging nodig? Dit zou nooit gebeurd zijn als hij in de Giro een topprestatie had geleverd."
De conclusie kan zijn dat Dumoulin als gevolg van zijn blessures zijn anker was kwijtgeraakt. Hij begon te somberen en wilde een nieuwe omgeving. Het verhaal gaat dat hij ook overwogen heeft om helemaal te stoppen. Dankzij enkele goede gesprekken kwam hij tot de conclusie dat hij nog zeker zo’n vier mooie jaren voor zich heeft. En misschien heeft het hogere salaris van Jumbo-Visma hem dat extra zetje gegeven. Het gerucht over zijn overgang naar J-V werd na een paar weken bevestigd. Hoewel Sunweb niet blij was met de situatie kwam er toch een deal die ervoor zorgde dat de grootste sportheld van Limburg zonder veel gezichtsverlies kon overstappen.
Dan de cruciale vraag aan de stamtafel: is Tom kandidaat nummer één tijdens de Tour de France in 2020? Iedereen was het erover eens, dat hij best kansen heeft maar hij is zeker niet dè favoriet. Dat is Egan Bernal, de 22-jarige Colombiaanse Tourwinnaar van 2019. Dumoulin is heel goed, allround vooral, maar in de bergen zal hij nooit heersen. Hij zal dus ook wat geluk moeten hebben. Daar stelde ik tegenover dat Dumoulin – met mogelijk Primož Roglič en Steven Kruijswijk aan zijn zijde – geweldige knechten heeft. Dat argument werd van tafel geveegd. Er zal niet één kopman komen. De grootste kanshebber zal op enig moment de steun van de anderen krijgen. Misschien wordt dat niet Dumoulin maar Roglič , de huidige koploper in de Ronde van Spanje.
Foto: Nicola Devecchi / Shutterstock.com
