Ik hou van Joop Alberda, de man die 'ons' in 1996 olympisch volleybalgoud bezorgde. Hij is inventief, kan in de sport bij Jan en alleman aan de slag als (technisch) directeur. Niet altijd met succes (zwemmen), maar dat hoort er nu eenmaal bij. Ik hou ook van Erik Scherder, de neuropsycholoog die ons – met een opkontje van De Wereld Draait Door – enthousiast maakte voor van alles en nog wat. Maar wat werd ik deze week moe van beide mannen.
Zij hebben als thema 'de gezondere maatschappij'. Niks mis mee. Dat wil iedereen wel. Maar dan komt het. Hun uitgangspunt: tenminste een halfuur per dag 'bewegen'. En als klap op de vuurpijl: om hun ideeën te kunnen uitvoeren hebben we een Ministerie voor Rijksvitaliteit nodig. Hoe ouder hoe gekker kwam bij mij naar boven.
Het was lang niet het eerste initiatief op dit terrein. Zo besteedde dagblad Trouw er via een column van Marijn de Vries aandacht aan. Dit naar aanleiding van een ander initiatief, via een pamflet van Epke Zonderland, Sarina Wiegman, Bas van de Goor, Louis van Gaal, Guus Hiddink en (jawel, daar zijn ze weer) Joop Alberda en Erik Scherder. De titel: ‘Bewegen. Het nieuwe normaal’ (met twee gekochte advertentiepagina’s in het AD en de Volkskrant).
De Trouw-columniste wist wel raad met de bombast van de topsporters (en van Scherder). Zij hadden het over dooddoeners als 'de steeds minder fitte Nederlanders', 'zitten is het nieuwe roken', 'de welvaartsziekten zoals diabetes' et cetera. Allemaal volledig waar, maar tevens o zo bekend.
Marijn zette iedereen weer op zijn en haar plaats. De open deuren waren aan haar niet besteed: "De minister van bewegen moet iemand zijn die aan een wereldtitel net zoveel belang hecht als aan een stukje wandelen. Die mensen aanmoedigt in plaats van ontmoedigt. Want dat is wat fanatieke sporters onbedoeld vaak doen. Ze schrikken af: zó sporten, dat kan ik nooit. Terwijl bijna iedereen bewegen kan."
De iconen van de sport gooien bewegen en sporten op één hoop, waarbij ik wel wil aantekenen dat topsport bedrijven per definitie een ongezonde bezigheid is, uitzonderingen daargelaten. En zelfs bewegen als primair uitgangspunt deugt niet. Als onze overheid een gezondere maatschappij nastreeft (en dat zal officieel vast zo zijn), dan moet men anders te werk gaan. Ga eens kijken in landen als Finland en Australië, stel ik voor. Daar is het uitgangspunt: we voeden onze kinderen gezond op. In beide landen worden kinderen van jongsaf aan aangemoedigd om te bewegen (via sport) en tevens wordt daar veel meer dan in ons land aandacht besteed aan muziek en in het algemeen cultuur.
Een uitermate belangrijk punt voor een gezondere maatschappij gaat via beprijzing van voedsel. In beide genoemde landen is het ‘slechte’ voedsel duur en 'beter' voedsel goedkoper. Dat geldt ook voor alcoholische versnaperingen. In ons land zijn bier en wijn in vergelijking met veel andere landen spotgoedkoop (zie de supermarkt-aanbiedingen) en dus toegankelijk. Geldt ook voor frisdranken, snoep, zoutjes en dergelijke. Goed voedsel is bijna altijd duurder. Met derhalve per definitie nadelige gevolgen voor de gezondheid.
En wellicht nog erger: het drugsgebruik is het ‘nieuwe normaal’ geworden; Nederland Narcostaat, zo worden wij in veel ‘buitenlanden’ neergezet, waarschijnlijk terecht. In een stad als Amsterdam schijnen dagelijks honderden ‘pizzabrommertjes’ rond te rijden met soft- en harddrugs in de tassen. Niemand die er wat aan doet. Of men durft er niets aan te doen. Horen, zien en zwijgen, dat is Nederland anno 2020. Overigens wil ik wel aangeven, dat er natuurlijk een groot verschil is tussen soft- en harddrugs.
Als we echt een gezondere maatschappij willen ontwikkelen, dan dient er (als na de Tweede Wereldoorlog) een soort Marshallplan te komen met als focus: de scholen en dus de scholieren een gezonder perspectief bieden via bewegen en sporten in het algemeen en via muziek c.q. cultuur.
En tegelijkertijd dient het excessieve drank- en drugsprobleem aangepakt te worden. En dus weg met al die onzin over nieuwe ministeries. Als de juiste beslissingen worden genomen, dan kan het huidige Ministerie van Gezondheidheid, Welzijn en Sport gewoon zijn werk blijven doen.
En laten we in hemelsnaam stoppen met al die bekende Nederlanders, die in de media hun plasje willen doen. En vooral stoppen met de hooggeleerde prietpraters. Want, Joop en Erik, jullie zetten in op tenminste een halfuur bewegen per dag, maar dat betekent dus ook dat jullie al tevreden zijn met 23 en een halfuur stilzitten?
Een beter en gezonder land kun je alleen maar voor elkaar krijgen als er op alle terreinen keihard gewerkt gaat worden. Te beginnen met de jongste jeugd. En met een sportkoepel als NOC*NSF, die afscheid neemt van alle 'ongezonde' sponsors. Bijvoorbeeld het Holland Heineken House tijdens de Olympische Spelen. Een compleet verkeerd signaal richting de bevolking.
Foto: via NOS.nl
