Ik heb altijd gezegd dat ik na het wethouderschap graag iets in de sport, zorg of stedelijke ontwikkeling zou willen doen. In de sport heb ik nu drie functies: ik ben voorzitter van de Atletiekunie, lid van het Topteam Sport, dat in sturing geeft aan sportinnovatie, en zit in het bestuur van de Yvonne van Gennip Foundation.
Mijn toekomstige, betaalde baan zal dus wel in een van beide andere sectoren liggen. In augustus neem ik een maand de tijd om na te denken over wat ik wil en kan, en dan ga ik solliciteren. Een bestuursfunctie in de zorg ligt wellicht het meest voor de hand. Voordat ik wethouder werd, was ik 13 jaar directeur in de bejaarden- en gehandicaptenzorg. Overigens ben en blijf ik ook nog fractievoorzitter en raadslid namens de VVD in Amsterdam.
Ik heb bij de Atletiekunie een organisatie aangetroffen die er uitstekend voor staat. De bond heeft 139.000 leden, en dat aantal is redelijk stabiel. Er zijn zo’n 300 atletiekverenigingen en 80 loopgroepen bij ons aangesloten, en die staan er gemiddeld ook prima voor. Het bondsbureau is door mijn voorganger Theo Hoex en zijn directeuren gereorganiseerd. Dat heeft veel pijn gedaan, omdat het tevens het afscheid inhield van veel collega’s. Maar het bureau functioneert nu weer goed, we zijn financieel gezond, dus je kunt zeggen dat ik in een gespreid bedje terecht ben gekomen. Mijn doel is dan ook de komende negen jaar, de maximale termijn is drie keer drie jaar, voorzitter van de Atletiekunie te zijn.
Zorgen dat de 300 verenigingen optimaal kunnen functioneren en ze nog sterker maken, dat zie ik als eerste hoofdtaak. De tweede is: hoe kunnen we onze evenementen, de NK’s in- en outdoor in alle soorten en maten, steviger op de kaart te zetten en maximale aandacht bezorgen? Hoe kunnen we ervoor zorgen dat ze niet alleen veel deelnemers maar ook veel toeschouwers trekken? Dat hoop ik ook ten aanzien van de evenementen die niet door ons worden georganiseerd, zoals de marathons van Amsterdam, Rotterdam en Eindhoven, de Zevenheuvelenloop, de halve marathon van Egmond, de Dam tot Damloop etc. Derde taak is ervoor zorgen dat de atletieksport, nog meer dan ze al is, een inclusieve sport wordt. Dat zoveel mogelijk mensen aan paralympische wedstrijden kunnen deelnemen en dat de gehandicaptensport standaard wordt geïntegreerd in de activiteiten van bond en vereniging.
"Achter voortrekkers als Hassan, Schippers en Martina zit weer een brede groep van toptalent. Dat hebben we vooral te danken aan onze verenigingsstructuur die sterker is dan in bijna elk ander land in de wereld"
Ook qua topsport staat de atletiek er goed voor. Ongeveer 35 atleten hebben zich al geplaatst voor het EK in Berlijn en het is niet ondenkbaar dat we het deelnemersrecord van het EK 2016 in Amsterdam gaan evenaren of overtreffen. Dankzij voortrekkers als Hassan, Schippers, Martina en Nadine Visser, zit de Nederlandse atletiek al een paar jaar in een goede flow. En daar achter zit weer een brede groep van toptalent. Dat hebben we vooral te danken aan onze verenigingsstructuur die sterker is dan in bijna elk ander land in de wereld.
Desondanks beweegt nog steeds de helft van de Nederlandse volk te weinig, dus de politieke beleidsdoelstelling om meer mensen aan het sporten en bewegen te krijgen, blijft volop van kracht. In dat opzicht heeft de atletiek, met zijn vele onderdelen, heel veel te bieden. Zowel aan de beleidsmedewerker die in zijn gemeente meer mensen wil laten sporten, als aan het individu dat zegt: ik wil nu ook in beweging komen.
Behalve zorg voor onze verenigingen en hun leden, is het beleid van de Atletiekunie er ook op gericht de vrije, ongebonden loper met ons kennis te laten maken. Met hardlopen.nl willen we het leger van ‘wilde’ lopers niet alleen faciliteren, maar ook op softe wijze binden aan bond en vereniging. Op zich is het natuurlijk prima dat mensen zich niet willen aansluiten bij een vereniging. Als ze maar bewegen, dat staat voorop. Maar als bond hebben we natuurlijk graag dat ze dat doen in verenigingsverband. Lopen is leuk, maar het is vaak nog leuker dat samen met anderen te doen, en daarin kan de vereniging facilitator zijn. Een vereniging biedt gezelligheid en structuur, maar is van oudsher ook het huis waar veel kennis voorhanden en beschikbaar is. Kennis op het gebied van materiaal, schoenen, schema’s, training, voeding en blessurebehandeling.
Wat ik - voortvloeiende uit mijn wens de atletiek niet alleen meer deelnemers, maar ook meer publiek te bezorgen – ook hoop te realiseren, is een goede samenwerking tussen de Atletiekunie en wedstrijdorganisatoren als Golazo, Le Champion, Global Sports, het team van Jos Hermens dat de FBK games organiseert, en bijvoorbeeld de Nijmeegse organisatie van de Zevenheuvelenloop en Marikenloop. Bij deze partijen is heel veel kennis en know how aanwezig over hoe je succesvol evenementen opzet en organiseert. Daarnaast hebben ze met hun evenementen een eigen achterban gecreëerd, die wij als Atletiekunie ook graag aan ons zouden binden. Ik geloof in samenwerking, niet in concurrentie. Hoe meer we gezamenlijk dingen kunnen doen, hoe beter dat is voor de sport.
Foto: Twitter / Niko Moreno Ruiz
Eric van der Burg was van 2010-2018 namens de VVD wethouder Sport van Amsterdam. Sinds 30 november 2017 is hij voorzitter van de Atletiekunie.
