Het is aan veel sportliefhebbers waarschijnlijk voorbij gegaan, maar afgelopen weken werden in Minsk de Europese Spelen gehouden. Dat mogen we wel een drama noemen, want in de vaderlandse sportwereld kreeg dit veel te weinig aandacht. De vraag is: wordt dat in de toekomst beter?
Op de website van NOC*NSF staat het volgende vermeld over de Europese Spelen:
"De tweede editie van de Europese Spelen vindt van 21-30 juni plaats in Minsk. Ongeveer 4000 sporters uit 50 landen nemen in Wit-Rusland deel in 15 sporten met 23 disciplines. TeamNL vaardigt net als vier jaar geleden in Bakoe een team af. Nederland zal niet deelnemen aan atletiek, beachsoccer en kanovaren. In acht sporten geldt Minsk 2019 als kwalificatiemoment voor de Olympische Spelen van Tokyo 2020. Hierbij gaat het om atletiek, badminton, handboogschieten, judo, karate, schietsport, tafeltennis en wielersport. Er zijn in Minsk 198 medaillenummers: 89 voor mannen, 89 voor vrouwen en 20 mixed team events."
Het klinkt imponerend, maar de werkelijkheid is dat er aan de eerste Europese Spelen, in 2015, zo’n 6000 deelnemers waren en vier jaar later in Minsk geen 4000 maar slechts 3667 atleten van de partij waren (bron: de Volkskrant). De belangstelling voor dit evenement is dus sterk teruggelopen en wat voor toekomst heb je dan nog?
De voorzitter van de verzamelde Europese Olympische Comités sprak in Minsk over de impact van de ES. Hij had het over tv-uitzendingen in 190 landen met 800 à 900 miljoen kijkers. De praktijk was, zoals zo vaak als het om kijkcijfers gaat, weerbarstiger. Er wordt bij het noemen van cijfers nogal eens uitgegaan van een potentieel aan kijkers. Het lijkt erop dat dat ook ditmaal het geval was. Het is inderdaad waar dat als heel Europa naar de ES zou kijken, je wel aan die enorme hoeveelheid kijkers komt. In de praktijk wordt er alleen massaal gekeken als het om sporten gaat waarvoor je op het puntje van je stoel gaat zitten. Maar die waren er niet. Er waren natuurlijk wel hoogtepunten, maar dan verdeeld over landen die toevallig in die ene sport geïnteresseerd waren. Er was geen topatletiek, er waren geen spannende zwemduels.
Hoewel de Nederlandse sporters het prima deden met 29 plakken, waardoor Oranje als vijfde eindigde in het medailleklassement, was er in ons land weinig aandacht voor deze Spelen. Met uitzondering van judo. Dat werd uitstekend meerdere keren in beeld gebracht. Maar wie weet nog wie de medailles behaalde in het baanwielrennen, het boksen en het badmintonnen? Het klinkt ouderwets maar het is nog altijd een wetmatigheid: als een topprestatie niet nadrukkelijk op tv komt – en liefst meerdere keren –, dan komt het ook niet binnen bij de gemiddelde sportconsument. Youtube, Facebook en dergelijke zijn een leuke toevoeging, maar het is en blijft nog altijd een klein onderdeel in vergelijking met massaal tv-kijken.
De Europese Spelen werden voor het eerst in 2015 gehouden. Het was een speeltje van Europese sportbestuurders, die zo graag in de schaduw van de Olympische Spelen een eigen prestigieus evenement wilden hebben. De komende ES staan gepland voor 2023 in het Poolse Krakau. Ervan uitgaande dat het doorgaat (je weet maar nooit), zou het heel goed behalve nummer 3 tevens nummer laatst kunnen zijn. Want een dergelijk gekunsteld prestige-evenement zonder geschiedenis zou zomaar om kunnen vallen.
Foto: Lisa Deen
