De Nederlandse Sportraad kwam gisteren met een advies voor sportevenementen in Nederland. Het voornaamste advies aan minister Bruins is om samen met het ministerie van Economische Zaken en Klimaat (EZK) een Nationale Sportevenementenagenda op te stellen en samenwerking, kennisontwikkeling en kennisdeling tussen de partners van deze agenda te stimuleren. Bij meer samenwerking zijn sportevenementen zeker gebaat; je kunt je afvragen of een ingewikkelde samenwerking op departementsniveau de hoogste prioriteit zou moeten krijgen.
EZK heeft op nationaal niveau, op het thema recreatie en toerisme na, relatief weinig te maken met evenementen. Als het gaat om het vergroten van impact zijn wellicht andere samenwerkingsverbanden minimaal net zo interessant. De Nederlandse Sportraad komt verder met een achttal aanbeveling, sommigen duidelijk in het verlengde met eerdere acties die zij ondernomen hebben, maar er zit ook een enkele opvallende aanbeveling tussen.
De NLSportraad haalt in het advies het punt van spreiding van evenementen aan in Nederland. Zij zouden meer in willen zetten op multi-city evenementen, zoals bijvoorbeeld de NeVoBo inmiddels al enkele keren heeft laten zien. Dit is een trendbreuk met de oude evenementenkalender, waar de vijf grootste gemeenten een heel sterke positie hadden. Deze ontwikkeling vind ik bijvoorbeeld vanuit het Noorden gezien een goed punt. Spreiding is een thema waar het Nederlands Bureau voor Toerisme en Congressen (NBTC) zich de laatste jaren nadrukkelijk mee bezig houdt. Grote evenementen en toerisme hebben natuurlijk een relatie met elkaar. Juist in krimpregio’s kan een evenement van enorme meerwaarde zijn om toerisme en recreatie een impuls te geven, maar ook op sociaal-maatschappelijk gebied.
"Het is goed dat de NLSportraad, na het wat vreemde optreden rond de Formule 1 in Zandvoort of Assen, nu weer meer een neutrale positie inneemt"
De landelijke situatie was de afgelopen periode wat onhandig en onduidelijk geworden met het Netwerk Kracht van Sportevenementen, de beoordelingscommissie en de NLSportraad die zich allen met sportevenementen bezig houden. Nu alles onder de NLSportraad valt wordt het wat overzichtelijker en ik denk dat er minder mensen vanuit eigen belangen spreken, maar vooral kijken wat goed is voor Nederland. Dat is een prettige ontwikkeling.
Het is goed dat de NLSportraad, na het wat vreemde optreden rond de Formule 1 in Zandvoort of Assen, nu weer meer een neutrale positie inneemt. Daar past bij dat ze nadenken over ‘the Dutch apprach’: waar zijn we goed in en kunnen we dat overal op toepassen? Het organiseren van grote evenementen is gewoon best moeilijk. Ik heb dat zelf gezien bij het WK Wielrennen wat we naar Drenthe en Groningen probeerden te halen. Als je dan een sterke landelijke partij hebt die daar ervaring mee opbouwt en daarin helpt dan is dat fijn. Een neutrale rol vanuit de NLSportraad is daarbij noodzakelijk.
Waar ik wel enigszins verbaasd over ben is het advies om vooral in te zetten op Multi-sport events. Dat vind ik een bijzondere keuze van de NLSportraad. Een multi-sport evenement is een event met verschillende takken van sport onder dezelfde vlag. Zoals ik het zie zijn multi-sport evenementen relatief ingewikkeld en duur om te organiseren door de verschillende accommodaties die je nodig hebt en de verschillende reglementen die alle betrokken bonden hanteren. Daar komt bij dat de sociale en economische impact vaak tegenvalt. Bij evenementen als de European Games, Youth Olympic Games of European Championships heb je het al snel over budgetten boven de 100 miljoen euro. Voor dat geld kun je verspreid over Nederland een flink aantal WK’s in diverse sporten neerzetten, waar ik van verwacht dat de interesse van het publiek en impact in totaal groter kan zijn. Het is kortom niet de meest efficiënte vorm van een sportevenement.
Ook opvallend vind ik de roep van de NLSportraad om evenementen van allure te betitelen als sporterfgoed. "Erkenning als sporterfgoed kan helpen bij (duurzame) financiering en efficiënte facilitering door de overheid", schrijft de NLSportraad. Normaal gesproken heb je zo’n erfgoedlijst om die reden volgens mij niet nodig. De grote sportevenementen zoals de TT, Vierdaagse, Amstel Gold Race en de Rotterdam Marathon zijn gezonde organisaties. En we hebben ook al een lijst met nationaal immaterieel erfgoed, waar nu ogenschijnlijk willekeurig al een aantal sporten zoals schaatsen op natuurijs en evenementen als de Acht van Chaam op staan. Daar lijkt weinig logica in te zitten. Dan denk ik: als die lijst er al is, zorg dan dat je daar heldere criteria voor opstelt en dat je een soort sublijst voor evenementen maakt waarvan we vinden dat die vanuit historisch oogpunt nooit mogen verdwijnen.
De adviezen van de NL Sportraad stralen veel ambitie uit. Het faciliteren van een meer eenduidige modelverordening bij gemeenten zou lokale en regionale evenementenorganisatoren bijvoorbeeld enorm helpen. Dat zijn lastige en taaie vraagstukken om doorheen te breken. Ook het bijdragen aan de internationale lobby om de invloed op het binnenhalen van evenementen te vergroten is ambitieus. Een mooie toevoeging is het niet alleen stimuleren van sterkere maatschappelijke activatieprogramma’s bij eenmalige evenementen, maar ook bij bestaande ‘hallmark events’ deze mogelijkheid bieden. Ik denk dat dit veel kansen gaat bieden om de impact van sportevenementen te vergroten. Hoewel ik vooral mijn wenkbrauwen fronste bij de uitgesproken voorkeur voor multi-sport, heb ik wel het gevoel dat met dit ambitieuze advies de NLSportraad na de uitglijer rondom de Formule 1 weer wat dichter bij de objectieve, strategische en overkoepelende rol terug is waar zij in 2016 mee begonnen zijn.
Foto: Dario Dominin / Shutterstock.com
Hans Slender is als onderzoeker werkzaam voor het lectoraat Praktijkgerichte Sportwetenschap van de Hanzehogeschool Groningen en daarnaast namens SportDrenthe betrokken bij het KennisCentrum Events.
