Dit artikel is onderdeel van het E-zine Sport & Ondernemen van NOC*NSF, over collectieve inkoop in de sport.
Wat als NOC*NSF samen met een inkoopbureau alle 24.500 sportverenigingen in Nederland in tijden van corona had kunnen voorzien van hygiënemateriaal? Het is een vraag die John Bierling, zich halverwege het interview stelt. “Dan hadden we al die materialen collectief mogelijk een stuk goedkoper kunnen inkopen, dan wanneer de verenigingen nu individueel zelf naar de lokale supermarkt gaan. En dan heb ik het nog niet gehad over de kwaliteit die we samen kunnen leveren”, geeft hij zelf antwoord.
De hypothetische gedachte zou volgens Bierling over een niet al te lange periode de werkelijkheid moeten zijn. Tegelijk voegt hij daaraan toe dat NOC*NSF nog niet zover is, al is het hard op weg. “We staan voor een sprong om samen met onze leden serieus geld te gaan verdienen voor de sport”, verzekert Bierling. “Alleen heeft het serieus aandacht en tijd nodig.”
Toen Bierling in 2016 bij onze organisatie in dienst trad, viel het hem meteen op hoe versnipperd het inkoopbeleid van de sportsector was. Of het nu ging om drukwerk, evenementen of telecommunicatie: elke bond had zijn eigen afspraken met dezelfde of een andere leverancier.
Met destijds ruim 70 bonden die allemaal zelfstandig hun producten en diensten inkochten, begonnen de handen van Bierling en andere bondsdirecteuren te jeuken. Dit moest toch veel efficiënter georganiseerd kunnen worden, zodat er meer geld zou overblijven voor de sport? “Ik was er van overtuigd dat we door collectief in te kopen kwalitatief betere producten onder gunstiger voorwaarden en voor een lagere prijs konden aanschaffen.”
