Na rellen op Roze Zaterdag in Amersfoort in 1982 zijn de eerste initiatieven voor zelfverdedigingsgroepen voor homoseksuele mannen en lesbische vrouwen in Nederland ontstaan. In de twee decennia daarna nam het aantal homosportclubs sterk toe. Een opkomende politiek-activistische homobeweging en een bloeiende homo-/lesbische subcultuur waren van invloed op deze ontwikkeling, evenals de internationale ontwikkeling van sportorganisatie en evenementen. Vooral de in 1998 in Amsterdam gehouden Gay Games – een sinds 1982 plaatsvindend vierjaarlijks grootschalig internationaal sport- en cultuurfestival – vormde een belangrijke katalysator voor de ontwikkeling van homosportorganisaties in Nederland.

De waarde van lhbt+-clubs

In het boek Homosportclubs in Nederland 1980-2020 kijkt onderzoeker Agnes Elling ook naar de waarde van lhbt+-clubs. Elling constateert dat de combinatie van prestatie en gezelligheid en het contact met andere homo- en biseksuele mannen en vrouwen de belangrijkste redenen zijn om lid te worden van een lhbt+-club. De meeste leden hebben geen negatieve ervaringen bij reguliere clubs, maar kozen (ook) voor een omgeving waarin ze nog meer zichzelf kunnen zijn.

Vragen over de toekomst van lhbt+-clubs

In de hoofdstukken over de recente ontwikkelingen van homosportinitiatieven werpt Elling de vraag op hoe de toekomst van deze sportclubs eruit zal zien. De afgelopen jaren is de groei van lhbt+-sportclubs afgevlakt. Veel clubs vergrijzen en de toegenomen emancipatie en inclusie bij reguliere sportorganisaties leiden tot de vraag of deze sportclubs niet overbodig zijn geworden.

Foto: Gay Swim Amsterdam - Eurogames Parijs 1997 (Fotocollectie Jeanette Nijboer)