"Het was een hele moeilijke beslissing", zei Giovanni van Bronckhorst, "want Feyenoord zit in mijn hart." Zijn gevoel vertelde Giovanni dat het tijd was om te vertrekken. "En in mijn carrière heb ik altijd mijn gevoel gevolgd. Het is goed zo."
Het gevoel van Van Bronckhorst is altijd een uitstekende raadgever voor hem geweest. In zijn hele spelersloopbaan is hij nooit langdurig bankzitter geweest. Nergens. Altijd en overal een vaste waarde en ondertussen ook nog veel prijzen verzameld. Hij won twee titels en drie bekers met Glasgow Rangers en won in twee seizoenen bij Arsenal de Premier League en de FA Cup. In 2003 haalde Frank Rijkaard hem naar Barcelona dat al sinds het kampioenschap van 1999 droog stond. Met Giovanni van Bronckhorst steevast in de basis won Barcelona tweemaal de landstitel, tweemaal de Supercup én de Champions League. Een erelijst om trots op te zijn.
Van Bronckhorst werd als speler nooit afgedankt en dat overkomt hem ook nu niet als coach. Na de 6-2 van gistermiddag is het gemopper in de Kuip voor de rest van het seizoen verstomd en straks gaat hij door een lange erehaag naar buiten. Misschien voegt hij nog een KNVB-beker toe aan zijn erelijst als coach bij Feyenoord: twee bekers, twee Supercups en een landstitel.
"Ik kon het eigenlijk niet weigeren maar ik had geen vrede in mijn hart"
De goede keuzes maken, iets belangrijkers bestaat er nauwelijks voor spelers en trainers. Eén verkeerde afslag en je raakt voorgoed uit beeld. Zie de trainerscarrière van Frank de Boer, wat moet daar nog van terechtkomen? Na vijf lange gesprekken koos hij met z’n volle verstand voor Inter maar na elf wedstrijden stond hij weer op straat. En ook Crystal Palace was een weloverwogen keuze en daar vloog hij er al na 77 dagen uit. En nu? Al wordt hij in de Major League Soccer vijf seizoenen op rij kampioen, het zal hem geen sikkepit helpen om bij een aansprekende Europese club aan de bak te komen. Verkeerde keuzes breken spelers- en trainerstalenten in de knop.
Kingsley Ehizibue zou van PEC Zwolle voor Genua verhuizen maar hij bedacht zich op het allerlaatste moment. Hij was al gekeurd, z’n shirt lag al klaar. "Mijn hoofd zei dat ik het moest doen, iedereen zei dat ik het moest doen. Ik kon het eigenlijk niet weigeren maar ik had geen vrede in mijn hart. Ik ben een gevoelsmens, ik speel met mijn hart."
Of ze boos waren in Genua wilde Arno Vermeulen van hem weten.
"Ja ik denk wel dat die mensen boos waren en ook verbaasd, maar ik kon het helaas niet doen."
In Parijs zijn ze nog steeds boos. Zo boos dat sportief directeur Antero Henrique waarschijnlijk eruit vliegt. Hij had Frenkie de Jong binnen moeten halen en faalde.
De man kon het ook niet helpen, Paris Saint Germain was van meet af aan kansloos. Goed genoeg voor een flirt en om de prijs op te drijven, maar nooit een serieuze kandidaat voor vaste verkering. Frenkie de Jong koos op gevoel. Op hoop van zegen.
Foto: Twitter / Sinclair Bischop
