"Ga jezelf wassen, zwarte lul." Johan Derksen zag weinig kwaad in die opmerking. "Als je het zo voorleest, klinkt het heel hard. Maar als het in een humoristische sfeer gezegd wordt, staat het in een heel andere context hoor."
Wilfred Genee haalde nog een andere uitspraak van trainer Ron van Niekerk van amateurclub Argon uit Mijdrecht aan: "Ik ben in een racistische bui dus alle donkere jongens moeten opruimen."
"Dat kan ook humor zijn hoor", meende Derksen. Waarmee hij bedoelde: niks om je druk over te maken. Hij gaf de racistische grappenmaker wel een goede raad: "Met racistisch getinte grappen, die best kunnen, moet je wel heel voorzichtig zijn dat je de juiste intonatie hebt."
Aha, zo werkt dat dus met racistische grappen. En zo die juiste intonatie aanwezig is, ben je wel een heel kleinzerig type als je er aanstoot aan neemt.
Helaas: onder de huidige generatie spelers vind je heel veel zeurpietjes met lange tenen. Dat had Derksen geleerd uit een recent interview met Henk Fraser. "Om het minste of geringste zijn de heren in hun eer aangetast." En zo zette Derksen alle opgestapte spelers van Argon die niet meer onder trainer Ron van Niekerk wilden spelen dus weg als zeurpietjes.
"Na het honderdzoveelste racistische grapje, terwijl we na een training terugliepen naar de kleedkamer, was voor Didi de maat vol"
Tientallen jaren geleden, toen ik nog in de C-jeugd speelde, hadden we een aanvoerder die ook erg van racistische grapjes hield. Daar kon hij werkelijk geen genoeg van krijgen. Het mikpunt van die grapjes was dikwijls Didi, een zachtmoedige Molukse jongen die niet gek te krijgen was. Vooral onder de douche ging onze aanvoerder lekker los: "Wil je mijn shampoo hebben Didi, daarmee krijg je het er misschien wél af?" Overduidelijk geval van humor, dat hoorde je aan de intonatie. Maar toch, na het honderdzoveelste racistische grapje, terwijl we na een training terugliepen naar de kleedkamer, was voor Didi de maat vol en sloeg hij de aanvoerder met één klap tegen het gravel.
Enkele jaren later ontdekte ik de bron van het racistische humorrepertoire van onze aanvoerder: zijn vader. Voor deze graag geziene gast binnen de club was de grap om iemands huidskleur wel zo ongeveer de hoogste vorm van humor, zo mocht ik van zeer nabij ervaren. Ik had mijn kersverse Molukse vriendin op wie ik smoorverliefd was meegebracht naar een clubfeest. Toen ik een drankje voor haar ging halen, stootte hij mij aan. Hij wees naar mijn meisje en vroeg: "Is dat eiken kastje van jou?"
Johan Derksen had het vast een leuke grap gevonden. Echt leuke racistische humor met precies de goede intonatie. Maar het spijt mij tot op de dag van vandaag dat ik die klootzak niet vol op z’n muil heb gepeerd. En noem mij maar gerust een zeurpietje.
Foto: Fotosr52 / Shutterstock.com
